Heeft de scheiding van mijn ouders invloed op het aangaan van relaties?

Deze vraag stellen mensen mij weleens. Een goeie vraag, vind ik. En een logische vraag. Als kind van gescheiden ouders heb je alles van dichtbij meegemaakt en weet je hoe een prachtig liefdesverhaal na vele jaren een nachtmerrie kan worden. Een vechtscheiding.

Als vrijwilliger bij Stichting Villa Pinedo heb ik veel jongeren ontmoet die ook een (vecht)scheiding hebben meegemaakt. Een aantal van hen vertelt ook echt eerlijk dat het niet zo lekker loopt in hun eigen liefdesleven. Ze haken af als het serieus wordt omdat ze niet gekwetst willen worden wanneer het misgaat. Of ze ondervinden problemen tijdens hun relatie, bijvoorbeeld op het gebied van vertrouwen. Het allerbelangrijkste.

Dat vind ik altijd ontzettend sneu om te horen. Dat de scheiding van je ouders járen later nog steeds zulke gevolgen voor je heeft, terwijl je ouders misschien al weer door één deur kunnen, de liefde en het geluk bij iemand anders hebben gevonden en de scheiding inmiddels ruimschoots achter de rug is.

Voor mij was de scheiding een harde klap in m’n gezicht. Alsof mijn wereld instortte. Ook al verliep het huwelijk van mijn ouders de laatste jaren wat stroef en kregen ze vaker ruzie; dat ze op mijn 18^edefinitief uit elkaar gingen had ik niet verwacht. Hun liefde voor elkaar en voor het gezin hebben ze namelijk altijd geuit. We deden alles samen, we waren een hecht gezin.

In die periode – nu al weer bijna 10 jaar geleden (wat vliegt de tijd!) – kreeg mijn geloof in de liefde een ongekende knauw. Ik ging roken terwijl ik astma heb, ongekend veel drinken en regelmatig kreeg ik ruzie in de kroeg. ‘Wie blijven er dan nog wél bij elkaar?’ Die vraag spookte vol wanhoop, boosheid en onbegrip door mijn hoofd.

Maar toen ik de scheiding voor mezelf ging verwerken en mijn eigen leven wilde gaan vormgeven, voelde ik me sterker worden. Míjn leven, niet dat van ‘ons gezin’. Niet meer thuis, hoe vertrouwd dat ook was, maar ergens anders. Ik was minder bezig met het geluk van anderen en meer met mezelf. Dat was zo belangrijk. Ik nam afstand van de situatie en het verleden om het leven zelf te gaan ontdekken. Om zelf verliefd te worden, op m’n bek te gaan, te verwerken. Zelfstandig worden.

Ja, ik geloof nog steeds in de liefde. De scheiding heeft me zeker een reality check gegeven. Ik weet dat je samen goede afspraken moet maken, omdat iets van de één op de andere dag kan veranderen. En dat het leven vol wendingen, verrassingen en tegenslagen zit. Maar het leven zit ook vol mooie dingen, zoals liefde. Als je niet gelooft in de liefde en er niet voor de volle 100 procent voor gaat, dan kom je nergens. Dus dat doe ik. En niets houdt mij tegen.