De Brug mediation
Maar deze periode is ook meteen de periode waarin ik het meest terugdenk aan de scheiding van mijn ouders. Ik herinner me kerst met de familie. De héle familie. Dat is voor mij al weer bijna tien jaar geleden. Toen reden we nog als gezin ’s avonds laat terug naar huis. Mijn vader, mijn moeder, mijn broertje en ik. Door het besneeuwde landschap, met ‘Driving Home for Christmas’ op de achtergrond. Het gaf een ultiem familiegevoel. Een gevoel van samenzijn, van onlosmakelijke verbondenheid.
Nu de feestdagen er weer aan komen, denk ik altijd even terug aan die momenten. Hoewel het elk jaar weer iets langer geleden is, blijven die herinneringen nog even levend als voorheen. En ook al doet het inmiddels geen pijn meer dat mijn ouders niet meer samen zijn, de impact die de scheiding heeft gehad vergeet ik nooit.
Dit jaar vier ik ook weer de feestdagen. Natuurlijk vier ik ze. Maar wel met een ander gevoel van vroeger. Toen met het gevoel dat ‘het gezin’ altijd zou blijven bestaan, dat het iets eeuwigs was. Dat als mensen van elkaar houden, er nooit iets mis kan gaan. Nu met het gevoel dat niets voor altijd is. Dat dingen zomaar kunnen veranderen, ook als je het niet verwacht. Dat mensen soms hun eigen weg gaan.
Mijn ouders zien elkaar nooit meer en binnen de familie is er veel gebeurd waardoor we niet meer allemaal samen zijn. De feestdagen zijn in al die jaren extreem veranderd voor me. En toch geniet ik er meer van dan ooit. Juist omdat ik weet dat alles morgen weer anders kan zijn.
Yannick La Gordt Dillié (27)
