De Brug mediation
"Yannick, hoe zou jij het vinden om eens een hapje te gaan eten met z’n vieren?” vroeg mijn moeder onlangs aan me. Die vraag zag ik niet aankomen. ‘Z’n vieren’ is in ons geval mijn ouders, mijn broertje en ik.
De coronacrisis heeft invloed op ons allemaal. Natuurlijk nog het meest op mensen die weinig tot geen sociale contacten hebben en nu helemaal alleen zijn. Maar ik denk ook aan een bepaalde groep kinderen.
Ieder huisje heeft zijn kruisje; een uitspraak die vaak gedaan wordt én een ervaring die wij vanuit onze praktijk kunnen bevestigen. Vaak spelen er kleine ergernissen, maar soms zijn de problemen groter en is er sprake van ruzie of verbreking van het contact.
Ouders die uit elkaar gaan, blijven vaak bij elkaar in de buurt wonen. Het gaat vooral om mensen met kinderen in de basisschoolleeftijd of met een hoog inkomen.
Bij een scheiding moeten ouders verplicht worden eerst een bemiddelingsgesprek over de omgangsregeling te voeren, waarbij ook hun kinderen inspraak krijgen. Dit pleidooi hoor ik steeds vaker en ik ben het er roerend mee eens. Ook al bedoelen ouders het in de meeste gevallen natuurlijk niet zo; kinderen worden lang niet altijd gehoord. En dat zorgt ervoor dat veel ouders hun kind (onbedoeld) meeslepen in hun conflict.
